Seninle,
Hafifçe çiseleyen bir yağmur altında yaptık
İlk dansımızı
Dans..
Sarılmak sana doyasıya.
Ne kadarda heyecanlanmıştım
Anlamıştın değil mi?
Gözlerin gülümsedi
Hoşuna gitti tabi
Sevildiğini hissetmek
Güzeldi değil mi?
Uzun uzun
yürümüştük
Üsküdar yollarında
Bakmadan sağa sola
Kaybolduk aralarda
Kaybolduk diye ne gülmüştük
Baktık gözlerimize
Birbirimizi bulduk gözlerimizde
İstanbul..
Sen bizi kaybet ne olur.
Güzeldi değil mi?
Al al
olmuştu yanaklarım
Sen bana baktıkça daha da kızardım
Yoruldun dedin de anlatamadım
Ben hiç yorulmazdım ki.
Ellerin elimdeydi sımsıkı
Gözlerine baktım gizlice
Sevgini okudum sessizce
Sonra sana gülümsedim
Utanmıştım ben sevdiğim
Yanaklarım ondan kızarmıştı.
Güzeldi değil mi?
Bir an geldi
yürüyemedik
İleri baktık gidemedik
Geriye de dönemedik.
O an nedense
İstanbul’u sevemedik
Kaybetmedi bizi
Gizlemedi sevgimizi
İnadına çıkardı ortaya gizimizi.
Tükendik..
Aylar sonra
yine karşımdasın
Bana bakıyor gözlerin.
Yine al al yanaklarım
Yine ben utangacım
Ellerimi tuttuğun anda
Seninle
İstanbul’da kaybolacağım.